Rozdział 2

Postanowiłem wejść na Facebooka, żeby mój super zagospodarowany czas nie poszedł na marne. Patrząc z bólem głowy na jasny monitor komputera, poczułem jakby moi znajomi byli sztuczni, tacy pikselowi. Włączyłem sobie profil jakiejś dziewczyny a tu same "focie z rąsi", pomyślałem: Co się z tym, tym pojebanym światem dzieje. Po większym zastanowieniu odszedłem od pożeracza czasu i udałem się potajemnie do sklepu. Nie miałem na to zbyt dużo czasu, gdyż moja wspaniała mama skapnęła się po 5 minutach nieobecności. Wróciłem, i mój los znowu pogrążył się na kanapie. Mijały godziny, a ja ciągle leżałem i leżałem jak zdechły. Kiedy w domu rozległy się odgłosy dzwonku drzwi, poczułem się jak nowo narodzony. W drzwiach stała moja kochana Torri, którą zaprosiłem do salonu. Miło mnie przywitała i zapytała o zdrowie, odpowiedziałem że wszystko w porządku, lecz moja głowa jakby zaraz miała wybuchnąć. Torri opowiedziała mi wszystko co działo się w szkole i powiedziała mi o jej przeszłości; ma ojca który został skazany za kilka morderstw na dożywocie, jej matka jest sławną dziennikarką w Europie i zmuszona została do zamieszkania z dziadkami. Potem zbliżyłem się do niej, lekko pochylając głowę w prawo. Gdy moje wargi zbliżały się do jej ust, poczułem jedynie zimny chłód. Otwierając oczy zauważyłem uciekającą w stronę drzwi Torri. Nagle zrobiło mi się przykro, a za razem poczułem wstyd. Po godzinie zorientowałem się, że popełniłem głupstwo, gdyż po tak krótkiej znajomości postanowiłem zrobić taki krok. Nie zwlekając napisałem do niej przeprosinowego sms-a, i poprosiłem żeby mi wybaczyła. Byłem bardzo zestresowany odpowiedzią od mej ukochanej i co kilka minut zerkałem na ekran telefonu patrząc czy napisała. Widziałem jedynie okrąglutkie zero, które ani mignęło na jedynkę. Po kilku godzinach usłyszałem sygnał sms-a. Przeczytałem go i mój świat równał się z niczym.

"Przepraszam Charlie, nie mogłam tego zrobić

ponieważ.. ponieważ mam chłopaka, na którym

bardzo mi zależy, jeszcze raz przepraszam"

Zaprosiłem Tony'ego żeby o wszystkim mu opowiedzieć. W pewnej chwili poczułem się jakby Tony, był moją super przyjaciółeczką której można powiedzieć wszystko - so hardcore. Kiedy przyszedł wiedział od razu że chodzi o panienkę. Jak zwykle pocieszył mnie suchym tekstem "W dżungli biega wiele różnych panter". Nie chodzi już o to, po prostu sam fakt, że mam takiego przyjaciela. Wracając do ślicznej, dowiadując się o jej chłopaku byłem przerażony, w pewnej chwili miałem myśli samobójcze, gdyż naprawdę   

się w niej zakochałem - ever. Następnego dnia poszedłem po błaganiach u mamy z Tonym do parku, wtedy zobaczyłem jej niebieskie oczęta miziające się z innymi oczami.